Evet bu içinde bulunduğum durum, can sıkıntısından, yapacak bir şey bulamamaktan “koltuk kılıfı dikme sendromuna” yakalanmak olmalı.
Son kılıflarımın kumaş halini pek bir beğene bayıla almıştım lakin kılıf haline gelince eve hiç yakıştıramadım. Başta annem olmak üzere gelip gidenler de laf edince, – vay efendim köylü evi gibiymiş, vay efendim hasta pijaması gibiymiş vs.- bende onlar söylediklerine pişman olsunlar diye gittim İkea’nın yanda gördüğünüz üzere en cafcaflı kumaşını aldım. Sağolsun annemin de overlook makinası ile yoğun dialogu sayesinde ilk akşam koltuklardan birini dikip bitirdik. Nasıl yapıldığını şuradan inceleyebilirsiniz, buraya sadece dikişi bitenlerin fotoğraflarını koyacağım.
Veee kırlentleri hariç bitmiş halleri;
Sehpa mı? Onu da kılıflara uysun diye yeni boyadım. Krem rengi iken pembiş oluverdi. Nasıl diye merak ederseniz burda;
Eski halleri hakkında abartılı kötü yorum almış olduğunu düşünsemde bu hallerinede bayıldım, çok enercik cıvıl cıvıl şirin mi şirin olmuş 🙂
güle güle kullan koltuklarını
Teşekkür ederim 🙂
Merhaba cok guzel olmus koltuklariniz ne kadara mallodu bu dikim isi? Ben de minderlerime kilif istiyorum. Bana yol gosterebilir misiniz?