Yaklaşık 3 ay önce çok sevgili arkadaşım biricik meleğim Lale’nin koltuklarına kılıf dikelim diye konuşmuştuk ve ona istinaden Lale de gidip metrelerce kumaş almıştı. Aylardır duruyordu kumaşlar benim dikiş odamda en nihayetinde bu hafta sonu cumartesi gecesi biçme, devamında da dikme kararı aldık. Ben parça parça biçtim, çok sevgili overlockcum Lale de hiç hatasız overlockladı. Ben biçerken de Sevgili kızım Boris, gerek kumaşın üstüne yatarak, gerek oturup çizmeye kesmeye izin vermeyerek elinden geldiğince yardım etti.
Hemen peşinde parçaları birleştirecektik lakin koltuklar Lale’nin evinde makine bizim evde olunca ertesi sabah makineyi ve kumaşları da kucaklayıp gidip önce prova yapıp sonra dikişe giriştik. Çok yorucu bir iş olduğu kesin. Koltuk minderlerine fermuar almayı unuttuğumuz için ben fermuar ararken sokaklarda (pazar günü açık bir dükkan bulamadım malesef) Lale de bütün parçaları dikip birleştirmiş. Helal olsun kız sana Lale ne güzel yapmışşın, aman efendim pek güzel olmuş, aman efendim ne şeker olmuş…
Bu daha sadece biri, bunun gibi bir adet daha, ve birde küçük koltuk var, sırt ve oturma minderleri, üstlerinde kırlentleri :S
Diğer koltukları ve kırlent minder meydan muharebesini, aşamaları ile birlikte yaparken fotoğraflayarak yayımlarım 🙂